Hayatın çelişkileri, insanların dengesizlikleri o kadar yoruyor ki.
Kime neye inanacağını şaşırıyor insan.
Ve tabii ki farkındalık düzeyleri o insanların!
O kadar düşük ki!
Neyi nasıl algılayacağını şaşırdı et parçası kalbim,
Ya mantığım, tüm bu saçma, dengesiz insanlar karşısında
Keşke diyorum unutsaymışım onu bir yerlerde!
Bir gün öyle derken diğer gün böyle diyen insanlar
Bir gün aşığım derken diğer gün nefret eden insanlar
Bir gün sosyalistim, koministim derken
Taksilerden inmeyen, lüks restaurantlara, barlara giden
Lüks evlerin hayalini kuran,
Dünyanın servetine sahip olup daha fazlasını isteyen,
Ve bunları yaptığını fark etmeyip, etrafta övünüp
Kendini olduğundan bambaşka gösteren insanlar...
Kendini zeki sanan!
Kendi hayatını diğerlerinin hayatından üstün gören!
Diğerlerini küçümseyen!
Insanlar!
Aslında hiç fark etmediler küçük gördükleri o insanların
Onların o küçük ruhlarını görüp
Onları öylece kabul ettiklerini
Oysa insan olmak,
Eşit olmak,
Paylaşmak,
O kadar kolay ki!
Gunes Yilmaz
4/13/2012
No comments:
Post a Comment